روش حدکثر حداقل ها(MAX MIN) (روش بدبینانه)
در ادامه با ارائه یک مثال به آموزش روش حداکثر حداقل ها می پردازیم.
فرض کنید قرار است از بین چهار گزینه بر اساس ۶ شاخص بهترین گزینه را انتخاب کنیم. جدول تصمیم گیری مساله به صورت زیر می باشد.
از آنجایی که روش حداکثر حداقل ها نیازمند مقیاس مشترک برای همه عناصر در جدول تصمیم است به همین خاطر از روش بی مقیاس سازی همسوکننده خطی برای بی مقیاس کردن جدول تصمیم گیری استفاده می کنیم.
بنابراین ابتدا جدول تصمیم گیری را با استفاده از روش بی مقیاس کننده همسوساز(روش خطی) نرمالایز کرده(بی مقیاس کرده). در این روش نرمالسازی برای نرمالسازی شاخص هایی با جنس سود مقدار آنها را بر ماکسیمم آن شاخص تقسیم می کنیم و برای شاخص هایی از جنس هزینه مقدار مینیمم آن شاخص را بر هر یک از مقادیر آن شاخص تقسیم می کنیم.
جدول زیر ماتریس تصمیم گیری بی مقیاس شده را نشان می دهد.
همانطور که از نام روش حداکثر حداقل ها پیداست ابتدا باید در هر سطر حداقل مقدار مربوط به هر گزینه را مشخص کرد(که در جدول زیر با رنگ آبی مشخص شده است) سپس از بین این حداقل ها باید حداکثر مقدار را مشخص کرده(در جدول زیر با رنگ سبز مشخص شده است) که این حداکثر مقدار مربوط به هر یک از گزینه ها که باشد آن گزینه به عنوان گزینه برتر انتخاب می شود. با توجه به این توضیحات خواهیم داشت:
با توجه به نتایج جدول بالا مشخص می شود که گزینه شماره ۳ بهترین گزینه می باشد.
عیب این روش این است که تنها بر اساس یک شاخص به ارزیابی گزینه ها می پردازد.
روش حداکثر حداقل ها و حداقل حداکثرها در تئوری بازی ها کاربرد وسیعی دارند.